ΕΝΟΤΗΤΑ 15ΜΑΘΗΜΑ 1 ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΦΩΚΙΑ ΜΟΝΑΧΟΥΣ

 Νέα ενότητα και νέες γνώσεις . Σε αυτή την ενότητα θα μάθουμε τους τρόπους που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι για να επικοινωνήσουν (γραπτά).

Αν θέλεις να μάθεις την ιστορία της αλληλογραφίας διάβασέ την όπως την έγραψε  η Σοφία Ορφανουδάκη στο blog της sxolikes....ataxies

 

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΓΕΛΙΑΦΟΡΟΥΣ ΣΤΑ E-MAIL

 Κάνε κλικ εδώ για να δεις συλλογές γραμματοσήμων και άλλα ενδιαφέροντα από το ταχυδρομικό και φιλοτελικό μουσείο: http://www.postalmuseum.gr/stamps_subjects.asp
Ο άνθρωπος από πολύ νωρίς αισθάνθηκε την ανάγκη να επικοινωνήσει. Στην αρχή οι κραυγές ήταν το μοναδικό σύστημα των πρωτόγονων ανθρώπων για να επικοινωνούν.

 

 Η χρήση του καπνού ήταν μια συνήθεια πολλών φυλών. Άναβαν φωτιές και με ένα ύφασμα, κάτι σαν κουβέρτα, έδιναν σχήματα στον καπνό που με τη βοήθεια του αέρα μεταφερόταν ψηλά και έτσι μετέδιδαν το μήνυμά τους.

  Επίσης το χτύπημα σε τύμπανα ή σε κούφιους κορμούς δέντρων χρησιμοποιήθηκε πολύ από τις φυλές της Αφρικής.

Η ιστορία του ταχυδρομείου πάει και αυτή πίσω στους αιώνες, αρχικά με τους αγγελιοφόρους να μεταφέρουν προφορικά μηνύματα και στη συνέχεια (όταν οι άνθρωποι άρχισαν να γράφουν) να παραδίδουν και υλικά αντικείμενα (πέτρες, φύλλα ή φλοιούς δένδρων, δέρματα ζώων, περγαμηνές…) επάνω στα οποία ήταν γραμμένα τα μηνύματα με διάφορους τρόπους. 

Γεννιέται έτσι το ταχυδρομείο και εμφανίζονται οι πρώτοι ταχυδρόμοι- αγγελιαφόροι. 

 Στην Αρχαία Ελλάδα, η μυθολογία αναφέρει ως πρώτο ταχυδρόμο το Θεό Ερμή από τους 12  Θεούς  του Ολύμπου, ο οποίος και λατρευόταν ως κήρυκας και αγγελιοφόρος. Μάλιστα, έλεγαν ότι στα πόδια του φορούσε φτερωτά σανδάλια για να πηγαίνει γρήγορα τα μηνύματά του.

Σε πολλές χώρες του κόσμου χρησιμοποιήθηκαν οι αγγελιαφόροι. Αυτοί για να πηγαίνουν πιο γρήγορα, άλλαζαν συχνά τα κουρασμένα άλογά τους σε σταθμούς που βρίσκονταν κατά μήκος της διαδρομής τους. Αργότερα δημιουργήθηκαν οι πρώτες ταχυδρομικές υπηρεσίες με άμαξες που τις έσερναν άλογα. Οι άμαξες αυτές μετέφεραν τόσο επιβάτες όσο και γράμματα και δέματα.

  Σιγά- σιγά, άλογα και άμαξες μπήκαν στο περιθώριο. 

Εν τω μεταξύ αυξήθηκαν και τα μέσα μεταφοράς. Το 19ο αιώνα το ταχυδρομείο πέρασε από τα άλογα στα σιδηροδρομικά βαγόνια και στα πρώτα ατμόπλοια.  

 Από τις αρχές του 20ού αιώνα ο τηλέγραφος άρχισε να θριαμβεύει, ενώ ήδη από τα τέλη του 19ου αιώνα στις μεγαλύτερες πρωτεύουσες του κόσμου η αλληλογραφία ταξίδευε και υπογείως, ωθούμενη από ένα ρεύμα συμπιεσμένου αέρα μέσα από ένα ειδικό δίκτυο σωλήνων. Τέλος, στη δεκαετία του 1920 η αλληλογραφία έγινε εναέρια χάρη στα αεροπλάνα. 

Για να μην μπορεί κανείς να ανοίξει και να διαβάσει τα γράμματα και τα μηνύματα που αντάλλασσαν οι άνθρωποι μεταξύ τους, δημιουργήθηκαν τα ταχυδρομικά κουτιά ή γραμματοκιβώτια.

Στη χώρα μας η σύγχρονη Ταχυδρομική Υπηρεσία ξεκινά να λειτουργεί  με ψήφισμα του κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια (28 Σεπτεμβρίου 1828). Χαρακτηριστικός σταθμός της εξέλιξης του ταχυδρομείου θεωρείται το έτος 1840, όταν ο Άγγλος Hill ξεκινά τη μεταρρύθμιση της πληρωμής με γραμματόσημα. Την 1 Μαΐου του 1840 τυπώνεται το πρώτο γραμματόσημο στον κόσμο, το περίφημο μαύρο της μιας πένας που είχε την εικόνα της βασίλισσας Βικτωρίας και την επιγραφή "ταχυδρομικό τέλος μιας πένας". 

 

 Το πρώτο ελληνικό γραμματόσημο, με την κεφαλή του Ερμή, κυκλοφορεί το 1861.

Η διάδοση του διαδικτύου (internet), από τη δεκαετία του 1990, επιτρέπει σε όλους να επικοινωνούν σε πραγματικό χρόνο με τον υπόλοιπο κόσμο.

Μια από τις σημαντικότερες ανακαλύψεις της εποχής μας είναι  το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο (e-mail), το οποίο είναι ίσως η πιο διαδεδομένη υπηρεσία στο Internet. Χρήστες του δικτύου μπορούν να στείλουν και να λάβουν μηνύματα και κάθε είδους αρχεία μέσα σε ελάχιστο χρόνο σε χρήστες που βρίσκονται εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά. Το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο χρησιμοποιεί διευθύνσεις  με όμοιο σχεδόν τρόπο όπως και το κανονικό ταχυδρομείο. Υπολογίζεται ότι υπάρχουν σχεδόν ένα δισεκατομμύριο ηλεκτρονικές διευθύνσεις (μέσα 2002).

Θα μάθουμε πώς συντάσσουμε σωστά μια επιστολή , ποια είναι τα βασικά στοιχεία της 

 Με αφορμή το γράμμα που έστειλε η Αγγελική Βαρελλά στη φώκια Μονάχους μαθαίνουμε  γι' αυτήν . (Πηγή: sxolikes .....ataxies)

 

Μεσογειακή φώκια Μονάχους μονάχους!

Όλα ξεκίνησαν πριν από 25 εκατομμύρια χρόνια! Ή κάπου εκεί γύρω. Τότε εμφανίστηκαν οι πρώτες φώκιες, στις βόρειες θάλασσες. Από κει ταξίδεψαν σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης και έφτιαξαν τα διαφορετικά είδη φώκιας που γνωρίζουμε σήμερα. Ανάμεσά τους και η φώκια της Μεσογείου, η διάσημη Μονάχους μονάχους!

Οι πρόγονοι της φώκιας ήταν στεριανοί και είχαν τέσσερα πόδια, τρίχωμα και ουρά! Η τροφή, όμως, στη στεριά φαίνεται πως δεν ήταν αρκετή. Έτσι, τα πρωτόγονα εκείνα ζώα, που θύμιζαν κάτι από αρκούδα (;), σκύλο (;) ή ασβό (;), στράφηκαν στο νερό. Στην αρχή ψάρευαν άτσαλα στα ρηχά. Με τον καιρό, όμως, εξελίχθηκαν σε εξαίρετους κολυμβητές. Τα πόδια τους μετατράπηκαν σε πτερύγια και οι βουτιές τους φτάνουν πολλά μέτρα βάθος. Μια Μεσογειακή φώκια βουτάει πάνω από 150 μέτρα! 

Το λατινικό όνομα της Μεσογειακής φώκιας Μονάχους μονάχους -γράφεται Monachus monachus- προέρχεται από τη λέξη «μοναχός», δηλαδή καλόγερος, γιατί οι δίπλες στο λαιμό της θυμίζουν τις πτυχές από τα ράσα των μοναχών. Είναι, βλέπετε, παχουλό ζώο. Μπορεί να φτάσει και να ξεπεράσει τα 250-300 κιλά βάρος. Και τα 3 μέτρα μήκος. Σωστή νταρντάνα! 

Διατροφή

Η φώκια τρώει ψάρια και διάφορα μαλάκια με τη βοήθεια των 30 περίπου γερών και σουβλερών δοντιών της. Στη στεριά οι φώκιες σέρνονται μάλλον παρά περπατούν. Όταν βρίσκονται έξω από το νερό, ξεκουράζονται πάνω σε παγόβουνα ή στους βράχους των ακτών. Οι ναυτικοί που ταξιδεύουν στις ψυχρές θάλασσες τις ονομάζουν σκύλους της θάλασσας γιατί οι φωνές τους μοιάζουν με γαβγίσματα. Είναι γενικά έξυπνα και χαριτωμένα ζώα.

Αναπαραγωγή

Οι θηλυκές Μεσογειακές φώκιες γεννούν ένα μικρό κάθε χρόνο. Τα μωρά γεννιούνται μαύρα με ένα λευκό σημάδι στην κοιλιά αλλά μετά από δυο μήνες αλλάζουν χρώμα και γίνονται γκρι ή μπεζ, σαν τις ενήλικες φώκιες. Πάτα εδώ για να ακούσεις τη φωνή μιας νεογέννητης φώκιας περίπου δέκα ημερών. Και εδώ  μπορείς να ακούσεις τη μαμά του!

Οι λόγοι που η Μεσογειακή φώκια απειλείται με εξαφάνιση είναι πολλοί. Η υπεραλιεία και η παράνομη αλιεία (παράνομο ψάρεμα) είναι δύο από αυτούς. Τα μεγάλα ψαροκάικα και οι δυναμίτες θανατώνουν πολλούς θαλάσσιους οργανισμούς και καταστρέφουν τα αυγά τους με αποτέλεσμα η τροφή της να λιγοστεύει. Επίσης, την καταδιώκουν γιατί προκαλεί ζημιές στα δίχτυα και τα παραγάδια των ψαράδων, στην προσπάθειά της να βρει τροφή. Άλλες φώκιες πάλι παγιδεύονται στα δίχτυα κάτω από το νερό και πνίγονται. Αυτά έχουν όσοι αναπνέουν με πνεύμονες!

Ευτυχώς υπάρχουν και πολλοί ευσυνείδητοι ψαράδες που ξέρουν ότι το θαλάσσιο περιβάλλον πρέπει να προστατευθεί από όλους μας.

Μεγάλο πρόβλημα είναι και η καταστροφή των ακτών, που κτίζονται ή πλημμυρίζουν από τουρίστες. Έτσι, λιγοστεύουν συνεχώς τα μέρη που μπορεί να αναπαυθεί και να γεννήσει με ησυχία. Από την άλλη τα σκουπίδια και οι τοξικές ουσίες που ρυπαίνουν τη θάλασσα, παγιδεύουν ή σκοτώνουν την ίδια και τους οργανισμούς με τους οποίους τρέφεται. 

Στη Μεσόγειο έχουν απομείνει γύρω στις 500 τέτοιες φώκιες και οι 300-350 ζουν στην Ελλάδα. Αυτό γιατί η χώρα μας, αν και μικρή έχει χιλιάδες χιλιόμετρα ακτής και πολλά μικρά και μεγάλα νησιά, με σπηλιές. Αυτός είναι ο λόγος που φιλοξενούμε τον μεγαλύτερο πληθυσμό Μεσογειακής φώκιας στον κόσμο.

Σήμερα, οι πιο πολλές φώκιες βρίσκονται στις νοτιοδυτικές Κυκλάδες, στις Βόρειες Σποράδες, στα Δωδεκάνησα και στα Ιόνια νησιά. Στις Σποράδες, μάλιστα, ένας από τους σημαντικότερους τόπους αναπαραγωγής της Μεσογειακής φώκιας, δημιουργήθηκε το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου-Βορείων Σποράδων. 

Επίσης η Κίμωλος αλλά και η γειτονική Πολύαιγος, αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα καταφύγια της Μεσογειακής φώκιας στον κόσμο αφού πληρούν όλες τις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη τους.

Δες το παρακάτω βιντεάκι για μια φώκια που βρέθηκε να κολυμπάει στα νερά της Κιμώλου:

Η  μεσογειακή φώκια μονάχους μονάχους συγκαταλέγεται μέσα στα δέκα πιο απειλούμενα είδη του πλανήτη μας.  Για αυτό τον λόγο απαιτείται μια συγκροτημένη προσπάθεια διαφύλαξης της αλλά και η δημιουργία όλων των κατάλληλων συνθηκών ώστε να εξασφαλιστεί η μελλοντική επιβίωση του είδους.

 Στη χώρα μας υπάρχουν αρκετές οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στο θέμα αυτό.Μια από αυτές είναι η Εταιρία για τη μελέτη και την προστασία της Μεσογειακής Φώκιας (ΜΟΜ).

Στο παρακάτω βίντεο μπορείς να δεις τη φώκια Μονάχους.