ΕΝΟΤΗΤΑ 7 ΜΑΘΗΜΑ 1 ΣΑΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙ

  Πρόκειται για ένα όμορφο παραμύθι μέσω του οποίου αντιλαμβανόμαστε τα συναισθήματα που γεννά στους ανθρώπους ο πόλεμος.

Αρχικά διαβάσαμε το κείμενο του βιβλίου μας "Σαν παραμύθι". 

Είδαμε ποια χώρα αντιπροσώπευε ο κάθε ήρωας και τις εντοπίσαμε στον χάρτη.

Είδαμε το αυλάκι που αναφέρεται στο μάθημα που μας χωρίζει, εννοώντας τη θάλασσα αλλά και γιατί η Ιταλία παρομοιάστηκε με γίγαντα και η Ελλάδα με νάνο. 

 

Αν πατήσεις στην εικόνα του μαθήματός μας μπορείς να μάθεις περισσότερες πληροφορίες για τον πόλεμο του 40.

 Αρκεί να πατήσεις πάνω στους χρωματιστούς κύκλους.

πηγή: http://mikrikoukouvagia.blogspot.com

 Έπειτα δώσαμε έμφαση στην έννοια του πολέμου και της ειρήνης, στις καταστροφές που ένας πόλεμος προκαλεί και στα συναισθήματα που μας γεννά.

Στη συνέχεια τολμήσαμε  μια  βιωματική δραστηριότητα  που μας επέτρεψε να νιώσουμε τα συναισθήματα που γεννά η ειρήνη και ο πόλεμος. 

Η δραστηριότητα αυτή είναι παρμένη από τη σελίδα "Ιδέες για δασκάλους" .

Σύμφωνα με αυτή :

Τα παιδιά χωρίστηκαν σε ομάδες (των 4 ατόμων).

Τους έδωσα μεγάλες σελίδες και τους ζήτησα να ζωγραφίσουν την πόλη των ονείρων τους. Όση ώρα τη ζωγράφιζαν  ακουγόταν  μια χαλαρωτική μουσική.

 Τι όμορφες πόλεις έφτιαξαν και με πόσο κόπο!

Αφού τις ζωγράφισαν τους είπα να τις θαυμάσουν, να τις αποχαιρετήσουν και να πάνε "ταξίδι " σε  άλλες πόλεις.

Καθώς βρίσκονταν σε άλλες πόλεις τους φώναξα ότι κηρύχτηκε  πόλεμος . 

Κάθε ομάδα έπρεπε να παραμείνει στην πόλη που βρέθηκε.Τους ζήτησα να εκφράσουν εκεί πάνω τι σημαίνει γι' αυτούς πόλεμος, σχεδιάζοντας ή χρωματίζοντας ότι θέλουν.

 Μόλις ξεκίνησε η μουσική

  άρχισε και η έκφραση των συναισθημάτων που τους γεννά η λέξη πόλεμος.

 

 Και αφού προκάλεσαν καταστροφές στις πόλεις που είχαν φτιάξει ,τα  ενημέρωσα  πως ήρθε και πάλι η ειρήνη ανάμεσα στις πόλεις και κάθε ομάδα επέστρεψε στην πόλη της.

 Κι ενώ όλοι προκάλεσαν καταστροφές  , δεν τους άρεσε όταν επέστρεψαν και βρήκαν την ονειρεμένη πόλη τους κατεστραμμένη. 

Τους προέτρεψα να προσπαθήσουν να ξαναφτιάξουν ό,τι μπορούσαν.Όση ώρα το έκαναν έβαλα πάλι το κομμάτι για την ειρήνη . 

Αυτό ήταν το πιο συγκινητικό μέρος. Πόση  προσπάθεια, αλληλοβοήθεια , άψογη συνεργασία. Σαν μεγάλοι! Ξέχασαν με μιας ό,τι είχε συμβεί και βάλθηκαν να αποκαταστήσουν ό,τι μπορούσαν γιατί στο τέλος πάντα  όλα φτιάχνουν .......

 Έπειτα καθίσαμε όλοι σε κύκλο στο πάτωμα και τα άφησα ελεύθερα να εκφραστούν.Έκανα και τις ερωτήσεις που προτείνονται στις οδηγίες :

 

• Ήταν εύκολο να φτιάξεις την πόλη των ονείρων σου;

 

• Πώς ένιωσες όταν άλλη ομάδα επισκέφτηκε την πόλη σου;

 

• Ήταν εύκολο να ζωγραφίσεις τον πόλεμο;

 

• Γιατί έκανες αυτό που σου είπα;

 

• Έκανες πιο πολλές καταστροφές όταν έβλεπες τους άλλους να καταστρέφουν;

 

• Πώς ένιωσες όταν επέστρεψες στην πόλη σου;

 

• Ήταν εύκολο να ξαναγίνει η πόλη σου όπως ήταν στην αρχή- στην ειρήνη;

 

• Έτσι γίνεται και στην πραγματικότητα; 

 

Πολύ έντονα τα συναισθήματα !!! 

Πιστεύω ότι θα μείνει χαραγμένο στο μυαλουδάκι τους για καιρό ......